متن کامل خبر :
جعفر سهرابی روزنامه نگار اختصاصی خژ سوم اخبار برخی مدام تکرار می کنند اگر ایران بجای تکیه بر مردم به نیروها یا کشورهای دیگر رو نمی آورد و نیز دمادم خود را در برابر آمریکا و فرزند نامشروع و شومش اسراییل تعریف نمی کرد این همه برای توان نظامی خود و نیروها و کشورهای متحدش هزینه نمی داد و اساسا در صفحه شطرنج جهان پیاپی در حال کیش دادن و کیش شدن نبود پرسش مهم و بزرگ اینک این است که آیا براستی چنین است ؟! شور بختانه و سوگمندانه باید گفت نخواندن تاریخ و به تبع آن ندانستن تاریخ سبب ساز چنین تحلیلی است چه فقط‏کافی است یک بار تاریخ دویست و پنجاه ساله گذشته ایران را تورق کنیم یعنی دورانی که آمریکا با پشت سر گذاشتن جنگ های داخلی و حل کردن مشگلات خود روی پا ایستاد و آنگاه برای بازی گری در صفحه شطرنج سیاسی به تقویت بنیه نظامی خود پرداخت و در پی آن برای رفع چالش های اقتصادی ناشی از نظامی گری به منابع کشورهای غنی چشم دوخت بی ذره ای تردید ایران نیز در حلقه همان کشورهای غنی بود و نفت آن چشم قدرت نو ظهور را گرفت این روند تاریخی به خوبی روشن می کند آمریکا در هیچ مقطعی به ایران بعنوان یک متحد نگاه نمی کرد‏بلکه ایران را کشوری بشمار می آورد که باید در خدمت منافع آنها باشد حتا زمان مصدق که دولت در برابر انگلستان این بزرگترین رقیب آمریکا ایستاد و نیم نگاهی به حمایت آمریکا داشت آنها طی کودتایی دولتش را سرنگون کردند این امر نه به دلیل حمایت از محمد رضا که به این دلیل انجام شد تا به همه دولت ها بفهماند یاغی گری و عصیان ممنوع حتا در برابر رقببانش چرا که ممکن است فردا یاغی ها و عاصی ها در برابر خود آنها قد علم کنند ضمن‏آنکه میخواست به همه دولت ها بفهماند « استقلال خواهی » ممنوع !! از کودتا مهم تر کاری بود که با حکومت پهلوی دوم کرد آیا محمد رضا در برابر آمریکا و اسراییل تعریف می شد ؟ آیا به تعبیر امروز گروه و حزب و کشوری داشت که در صورت لزوم نقش نیابتی را ایفا کنند ؟ مدام مرگ بر آمریکا می گفت ، پرچم آمریکا را لگد مال می کرد و روی موشک های نداشته اش مرگ بر اسراییل می نوشت ؟ پس چرا چنان پشتش را خالی کردند که حتا نه خود او را پذیرفت و نه اجازه داد کشورهای اقماریش بپذیرند بگذریم که برخی حتا باور دارند این آمریکا بود که زیر پای پهلوی دوم را خالی کرد‏‏سخن کوتاه آنکه اساسا قدرت ها و بویژه آمریکا به ملت ها و دولت هایی که از منابع مهم و بزرگی بهره مند هستند به دیده متحد و همراه نمی نگرند بلکه آنها را در خدمت منافع خود تلقی می کنند و به همین دلیل با کمترین احساس خطری به زدن رگ آنها می پردازند اصلا چرا راه دور برویم مگر قزافی توبه نامه ننوشت و خود را صفر تا صد در خدمت آمریکا تعریف نکرد؟ یا بهار عربی ، این تندباد را آمریکا به جان چه کسانی انداخت آنها که حتا در پستوها هم شهامت گفتن مرگ بر آمریکا یا اسراییل نداشتند پس چرا سرنگون شدند ؟‏آری انقلاب اسلامی ایران چه با شعار و عمل به رویارویی آمریکا بر می خاست یا نه ، چه در برابر اسراییل می ایستاد یا نه ، در نگاه غرب سیاسی به سردمداری آمریکا باید سرنگون یا استحاله می شد این را نه صاحب این قلم که تجربه دویست ساله گذشته می گوید والسلام