متن کامل خبر :
: حمیده ظاهری کارشناس ارشد بازرگانی آنکه می داند ، می ماند و ... پیرامون اهمیت « دانستن یا دانایی » سخن بسیار گفته اند مانند آنچه حکیم بزرگ ما فرمود :« توانا بود هر که دانا بود » که بسی هوشمندانه ، دقیق و نغز است اما ویکتور هوگو اندیشمند بزرگ همه دوران ها نیز سخنی دارد که خواندنی است چه او می گوید :« آنکه می داند پس می ماند » حال برای درک این معنا که دوره های آموزشی چه تاثیری بر انگیزه افزایی و پیش رفت کارکنان شهرداری یا هر سازمان دیگری دارد میتوان به دو مولفه مهم « توانایی » و « مانایی » ناشی از دانایی استناد ورزید بویژه در میان کارکنان شهرداری ها که ارتباط بسیط و نزدیکی با مردم دارند بگذارید نخست در باب آثار آموزش در پیشرفت سخن گفته آید . در شهرداری ها نیز همسان بسیاری دیگر از نهادهای اداری ، علم به آنچهدر حیطه وظایف و ماموریت های سازمانی تعریف شده و می گنجد یکی از چند عامل کسب رتبه و افزایش پایه محسوب می گردد پس طبیعی و بسیار واضح است که هر فردی در چنین روندی میل به دانستن و کسب آموزش های لازم دارد تا بتواند از آن طریق رضایت مقامات بالادستی را فراهم آورده و یا در آزمونهای مربوطه نمرات لازم را بدست آورد خاصه آنکه در برخی رده ها و عنوانهای شغلی اساسابدون گذراندن این دوره ها « دانستن » ممکن نمی گردد و در پی آن « ندانستن » موجب خسران هایی هم میشود اما آنچه مهم تر از این می باشد نقش این دوره ها و به تبع آن نقش آموختن و دانستن در انگیزه زایی یا انگیزه افزایی کارکنان شهرداری است چرا که باز تاکید می گردد بخشی و برخی از آنان با توده های مردم ارتباط چهره به چهره دارند اینجاست که یک کارمند خبره و با دانش های مرتبط شغلی حتی از منظر روانشناختی نیز بهتر ، بیشتر و دقیق تر با شهروندان ارتباط برقرار می کند چرا که او دانا و به تبع آن توانا بشمار می آید و کیست که نداند « ناتوانی » در هر ساحتی نقش مهم و موثری در برقراری ارتباطات فردی و جمعی دارد ؟! بنابراین علم روانشناختی اثبات می کند یک کارمند دانا چون از عنصر توانایی هم بهره دارد در ایجاد رابطه با ارباب رجوع موفق تر نشان میدهد ضمن آنکه این کارمند چون از طریقاین دوره ها و پس از آن امتحانات ، رتبه بالاتری و گاه حتی عنوان بالاتری بدست میآورد لاجرم انگیزه او برای خدمت در یک شرایط بهتر اداری و سازمانی دو چندان می گردد پایان سخن آنکه کارکنان شهرداری بواسطه ارتباطات میان فردی با شهروندان نیازمند آموزش بیشتر برای کسب مهارت بیشتر و به تبع آن « دانایی و مانایی » بیشتر و همچنین کسب انگیزه بالاتری هستند تا خادماسهرابی: این دوره ها و پس از آن امتحانات ، رتبه بالاتری و گاه حتی عنوان بالاتری بدست میآورد لاجرم انگیزه او برای خدمت در یک شرایط بهتر اداری و سازمانی دو چندان می گردد پایان سخن آنکه کارکنان شهرداری بواسطه ارتباطات میان فردی با شهروندان نیازمند آموزش بیشتر برای کسب مهارت بیشتر و به تبع آن « دانایی و مانایی » بیشتر و همچنین کسب انگیزه بالاتری هستند تا خادما نی شایسته تر هم بشمار آیند